Opiekun w Domu Pomocy Społecznej

Proces starzenia się ludności Polski stale postępuje i – jak wskazują prognozy – jego intensywność ulegnie przyspieszeniu w drugiej dekadzie XXI wieku, gdy wiek emerytalny osiągną osoby urodzone w latach powojennego wyżu demograficznego. Przy czym proces ten będzie miał cechy tzw. podwójnego starzenia (nastąpi podwojenie liczby osób w grupie 80 lat i więcej). Wraz z wiekiem wzrasta niepełnosprawność. Oznacza to większe zapotrzebowanie na stałą opiekę i świadczenia pielęgnacyjne. Osoby te mogą stać się potencjalnymi klientami domów pomocy społecznej. Postępujące zmiany w strukturze rodziny i mobilność młodego pokolenia powodują, że coraz częściej osoby starsze nie mogą liczyć na bezpośrednią opiekę ze strony aktywnych członków rodziny. To wszystko będzie zmuszało wiele osób do korzystania z instytucjonalnych form pomocy.
Do osób wymagających opieki instytucjonalnej zaliczyć trzeba także osoby przewlekle chore psychicznie, niepełnosprawne intelektualnie oraz dzieci i młodzież niepełnosprawne intelektualnie. Przegląd internetowych ofert pracy w oparciu o Portal Publicznych Służb Zatrudnienia i portal pracuj.pl wykazał zainteresowanie pracodawców zatrudnianiem opiekunów w Zakładach Opiekuńczo-Leczniczych i Domach Pomocy Społecznej w różnych regionach Polski oraz na terenie UE. Zważywszy na pogłębiający się proces starzenia się ludności oraz procesy społeczne w rodzinie istnieje konieczność tworzenia instytucji wspierających rodziny w opiece nad osobami starszymi i niepełnosprawnymi oraz przygotowania fachowej kadry opiekunów do pracy w domach pomocy społecznej.

Opiekun w domu pomocy społecznej pełni rolę osoby pierwszego kontaktu wobec osób niesamodzielnych, chorych, niepełnosprawnych, potrzebujących stałej opieki i pielęgnacji, oderwanych przez fakt zamieszkania w instytucjach całodobowych od codziennych kontaktów z rodzinami i bliskimi. Absolwent tego kierunku będzie przygotowany do wykonywania następujących zadań zawodowych:

1. rozpoznawania i oceniania stanu funkcjonowania fizycznego, psychicznego i społecznego osoby podopiecznej;
2. opracowywania indywidualnego planu procesu pomocy i opieki dla osoby podopiecznej przebywającej w instytucji opiekuńczo-leczniczej, uwzględniającego poziom możliwości psychofizycznych osoby podopiecznej oraz zasoby instytucji;
3. sprawowania opieki nad osobą podopieczną niesamodzielną, niepełnosprawną lub przewlekle chorą oraz udzielanie jej wsparcia emocjonalnego;
4. utrzymywania sprawności i aktywizowanie podopiecznych we współpracy z zespołem terapeutycznym;
5. wspierania oraz motywowania osoby podopiecznej do podejmowania aktywnych form spędzania czasu wolnego umożliwiających samorealizację, rozwijających zainteresowania i usprawniających psychofizycznie oraz społecznie.

Perspektywy zatrudnienia: publiczne i prywatne domy pomocy społecznej, domy spokojnej starości, ośrodki wsparcia dla rodzin z osobami niepełnosprawnymi, hospicja, warsztaty terapii zajęciowej, centra pomocy społecznej, oddziały rehabilitacji w szpitalach w Polsce, Unii Europejskiej i innych krajach na świecie.